‘Even mijn hoofd leegmaken’: het deugddoend effect van joggen uitgelegd

© iStock

Joggers zullen het beamen: een rondje door het park zorgt voor minder stress en meer inspiratie. Hoe dat komt? Science of Us zocht het uit.

Een afmattende dag op het werk? Een project dat maar niet van de grond komt? Stress omdat je nog niet weet hoe je volgend weekend die barbecue, voetbalmatch van je jongste, bezoek aan je moeder en concert van je oudste ooit zal kunnen combineren? Niets dat een rondje lopen niet oplost. Een jogger vreet namelijk niet alleen kilometers weg, maar ook een overvol hoofd. Enkele wetenschappers leggen in Science of Us uit hoe dat komt.

Hersenen op volle kracht

Jarenlang werd gedacht dat er vanaf het moment dat je volwassen was, geen nieuwe neuronen (of: zenuwcellen) meer werden aangemaakt in je hersenen. Dat blijkt echter niet juist te zijn. Tijdens je verdere leven worden wel nog nieuwe cellen aangemaakt, maar er is een trigger voor nodig: beweging. “Dat is de enige trigger waar we voorlopig weet van hebben,” zegt Karen Postal, hoofd van de American Academy of Clinical Neuropsychology.

Vanaf 30 à 40 minuten beweging – of genoeg om je te laten zweten – gebeurt er vanalles in je hersenen. Nog interessanter dan het feit dat er nieuwe cellen ontstaan, is de plaats waar dat gebeurt. Dat is namelijk in de hippocampus, het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het geheugen. Dat gegeven zou kunnen verklaren waarom er al in zoveel studies een verband werd aangetoond tussen meer beweging en een verbetering in het geheugen.

Ik ren gewoon. Ik ren in stilte. Of misschien moet ik het anders stellen: ik ren om de stilte te vermijden.

Ook de frontale kwab noteert een significante stijging in activiteit bij het sporten. Het gebied wordt geassocieerd met verschillende psychische functies, zoals probleemoplossing, beoordelingsvermogen en concentratie. Dat verklaart dus meteen waarom je na jezelf eens goed in het zweet gewerkt te hebben plots de ingeving kan krijgen waar je al dagen op aan het wachten.

Mindlessness

Postal, zelf een frequente loper, constateerde telkens na een sessie dat ze zich emotioneel beter voelde. Om uit te zoeken wat beweging doet met onze emotionele toestand, zette ze een experiment op waarbij ze 80 deelnemers een erg triestig filmfragment voorschotelde. Een deel van de deelnemers moesten voor de vertoning een half uur lang joggen, de anderen kregen rekoefeningen. Uit de resultaten bleek dat wie gelopen had, sneller over de tearjerker heen was dan wie enkel had gestretcht. Waarom dat zo gaat, weet Postal nog niet, maar het toont alleszins wel al aan waarom je sportschoenen aantrekken soms goed kan zijn voor je relatie.

'Even mijn hoofd leegmaken': het deugddoend effect van joggen uitgelegd
© iStock

Science of Us haalt nog een laatste voordeel aan, zij het een waar nog niet erg veel onderzoek naar is verricht: wie loopt, doet onbewust aan mindlessness. Het tegenovergestelde daarvan, mindfulness, ken je waarschijnlijk als je ten volle bewust zijn van je plek in het hier en nu en de voordelen ervan zijn al meermaals wetenschappelijk aangetoond. Toch is dagdromen en verloren lopen in gekke gedachtenkronkels óók belangrijk. Zoals een studie uit 2013 het zegt: “Thuiskomen zonder de eieren die de trip naar de winkel noodzakelijk maakten, is niet zo erg wanneer je ze bent vergeten omdat je te veel bezig was met de beslissing opslag te vragen, ontslag te nemen of terug naar school te gaan.”

Denken aan niets en vanalles tegelijk is noodzakelijk om bepaalde zaken in je leven geordend te krijgen. En laat dat nu net zijn wat je doet tijdens het joggen. Of zoals schrijver Haruki Murakami het ooit verwoordde: “Ik ren gewoon. Ik ren in stilte. Of misschien moet ik het anders stellen: ik ren om de stilte te vermijden.” (EK)

Bron: Science of Us

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content