Wijnen uit de Zuidelijke Rhône
We proeven Franse wijnen uit de zuidelijke Rhône die passen bij wild, rood vlees en doorsmakende kazen.
ONZE SELECTIE
Château Saint-André, Gigondas 2009 Goede kleurconcentratie van het zachtrode type. Neus met volop rood fruit. In de mond komt smakelijke kruidigheid. Goede wijn.
Delhaize: 9,99 euro.
Vacqueyras 2009 Open rode kleur. Presente neus van zwart en rood fruit met diepte. Smakelijke kruidigheid in de mond. Goede wijn.
Colruyt: 6,16 euro.
La Cave d’Augustin Florent, Gigondas 2009 Open kleur met kleine evolutietoets. Frisse neus van rood fruit. De smaak is wat gewoon, soepel en flink zuur. Moeilijk aan tafel.
Carrefour: 9,99 euro.
Château Thézane, Vacqueyras 2009 Zwarte kleur van inkt met een nuance van purper. Maar frisse, fijne neus van zwart rijp fruit met diepte na walsen. Grote concentratie in de smaak, met mooie geknoopte lengte. Grote wijn voor de stevige tafel.
Delhaize: 7,99 euro.
Cuvée Prestige, Valréas 2009, Côtes du Rhône Villages Heel goede kleurconcentratie met een nuance van vers rood. Zachte neus met zwart fruit na opschudden. De smaak is te friszuur. Moeilijk aan tafel.
Carrefour: 5,19 euro.
Louis Bernard, Séguret 2009, Côtes du Rhône Villages Wat dunne open kleur van het rode type maar zeer fijne neus van rood fruit na opschudden. De smaak is aangenaam zacht en met mooi gebonden lengte. Goede wijn.
Colruyt: 5,50 euro.
Meer uitleg
De reputatie van wijnen uit de zuidelijke Rhône wordt al lang niet meer gemaakt door Châteauneuf-du-Pape alleen. Gigondas en Vacqueyras spelen mee, evenals recent gepromoveerde wijnen uit de Villages-groep zoals Rasteau en Vinsobres.
Het jaar 2009 was gekenmerkt door droogte in juli en augustus, en door extreme hitte in de tweede helft van augustus. Zeldzame onweersbuien brachten her en der wat soelaas en druivensap. Het werd een jaar van nobele bitterheid en goed grenachefruit. Althans, als bij het wijnmaken niet overdreven werd, met te expliciete rijpheid, te ver doorgedreven extractie, de gevreesde toets van gedroogde pruimen en te veel alcohol. Met dergelijk geweld worden de wijnen ongeschikt voor aan tafel en verliezen ze hun identiteit.
Er zijn in de zuidelijke Rhône drie niveaus van herkomstbenamingen. Eerst is er de immense regionale appellation Côtes du Rhône. Deze beslaat meer dan 40.000 hectare met een basisrendement van 52 hectoliter per hectare en als basisdruif minstens 40 procent grenache. Van grenache komt een structuur van rondeur en alcohol, syrah zorgt voor (moderne) kruidigheid en mourvèdre voor kleur en structuur en dus voor bewaarpotentieel.
De bodem is even verscheiden als de druivensoorten: zand, klei, grind, rolstenen, mergel, keien, kalksteen… En dat geeft binnen de appellation aanleiding tot wijnen met uitgesproken verschillende smaakaccenten. De grote ontwikkeling naar kwaliteit kwam op gang na 1956, nadat een mistralwind van meer dan 100 km per uur drie weken lang, bij temperaturen van min 15 graden, alle olijfbomen had vernietigd. De wijnstokken bleven gespaard en de landbouwers, niet langer gehinderd door verouderde tradities, stapten toen massaal over op kwaliteitswijnbouw.
Het tweede niveau is dat van de Côtes du Rhône Villages, waarbij zelfs zestien gemeenten hun naam op het etiket mogen zetten: 9500 hectare met rendementen van 42 tot 45 hl per hectare. Twee wijnen die we proeven zijn van dit type: Séguret en Valréas, zie hoger.
Ten slotte zijn er de lokale appellations, de cru’s, zoals Vacqueyras (1300 ha) en Gigondas (1230 ha), met toegelaten rendementen van 35 en 36 hectoliter per hectare. Ze behoren, met Châteauneuf-du-Pape, tot het beste wat de zuidelijke Rhône te bieden heeft.
Herwig Van Hove
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier