Rioja in het glas

In de supermarkt vinden we nog veel de vertrouwde rioja’s. We proeven en beoordelen zes flessen.

Rioja’s passen goed bij geroosterd vlees, bij de smaakvolle Spaanse charcuterie en bij harde gerijpte kazen.

Een selectie van zes rioja’s

Marqués de Cáceres, Rioja Crianza 2006 Gevulde kleur met een open rand en een evolutietoets naar zacht rood. Houtgedragen neus, met bijkomend fijne ceder en tabak. De smaak is gebonden met fijne tannines, karaktervol. Erg goede wijn. Carrefour: 8,39 euro.

Ibericos, Rioja Crianza 2006, Familia Torres Heel goede kleurconcentratie met een evolutietoets en wat spanning van de houtlagering. De neus is goed en fijn verweven met hout en rood fruit. De smaak is goed, levendig en fris met wat ruwheid in de tannines. Goede tafelkwaliteit.
Delhaize: 8,79 euro.

Torre Aldea, Rioja 2010 Gevulde kleur met een jonge paarse nuance. Frisse neus van mooi rood fruit. Zacht evenwicht in de smaak. Modern en aangenaam. Goede wijn.
Colruyt: 3,59 euro.

Marqués de Càceres, Rioja Crianza 2007 Goed gevulde, stevige rode kleur met een kleine evolutietoets. De neus is minder fijn dan die van de 2006 met meer rondeur. Smaak met goede lengte maar wat scherp en ruw in de tannines.
Carrefour: 9,38 euro.

Coto de Imaz, Rioja 2004 Reserva Goede open kleur, zachtrood met een evolutietoets. De neus is stevig met gezond oud hout en secundair. De smaak is een beetje oud en ook wat fijn-dun.
Colruyt: 8,98 euro.

Castillo San Lorenzo, Rioja 2010 Normale kleurconcentratie met een nuance van jong. Neus met fijn rood fruit (framboos) en kruidigheid. Karaktervolle smaak met eigenheid en finesse. Goede wijn.
Delhaize: 4,39 euro.

Meer over Spaanse wijn

Zoals Bordeaux weet ook Spanje van de temperatuursprong ten gevolge van de opwarming van het klimaat. Onversterkte wijnen van 15 tot 16 volumeprocent alcohol zijn geen zeldzaamheid meer. In het beste geval is de alcoholcharge met goed fruit ingepakt en versmelt ze in het geheel. Maar heel dikwijls is (was) er fruit tekort en dan komt er een branderige opstoot op het eind van de smaaksequens. Als de wijn dan ook nog te warm geschonken wordt – wat vaak gebeurt – gaat de alcohol het boeket domineren en dan is het alsof men bij een distilleerketel staat.

Maar zelfs wanneer alles redelijk in evenwicht is, als alcohol, fruit en tannines op elkaar zijn afgestemd, dan nog schuiven dergelijke wijnen op in de richting van port, want de combinatie alcohol-fruit draagt bij tot een algemene zoete impressie. Daarom zijn deze wijnen minder universeel geschikt voor aan tafel. Eten met port is ook niet simpel en geraakt dikwijls niet verder dan de eeuwige stilton. Door de hoge zoeterige lading gaan deze wijnen bovendien vlug vervelen: het smaakverzadigingspunt is snel bereikt. Het zijn die flessen die na de maaltijd halfvol op tafel blijven staan.

In Spanje weet men dat uiteraard ook. Na de technische ontwikkelingen van de jaren tachtig kwam er een evolutie op gang van het type oxidatieve, fruitarme en alcohol- en houtbeladen traditionele wijn naar fruit en levendigheid. Dankzij de hoge potentiële concentratie kon finesse en elegantie gegenereerd worden door het temmen van de overvloed en niet, zoals vaak in Bourgogne, door opgelegde magerheid en schraalheid van te hoge rendementen.

Samen met deze indringende stijlverandering trad de renaissance op van een reeks aloude appellations – niet alleen Rioja, Cava en Jerez, maar vooral Somontano, Priorat, La Mancha en de spectaculaire expansie van Ribera del Duero. Ook een serie lokale druivensoorten werden herboren, zoals graciano, bobal, mencia, cariñena, garnacha, monastrell, albariño, verdejo en godello om er maar enkele te noemen. Echte authenticiteit kan alleen komen van druiven met een regionale verankering.

Herwig Van Hove