Eerlijke aanpak in restaurant Wannes Raps slaat aan

In de Diestse bistro ‘Wannes Raps’ is over alles wat je ziet en proeft goed nagedacht. En wat er in de borden komt, is dagelijks uit verse producten in huis gemaakt.

Erwin Bruyninckx groeide op in Diest. Hij ging als tv-maker aan de slag bij productiehuis Woestijnvis en was dus even weg. Maar nu is hij weer helemaal terug met bistro Wannes Raps.

Erwin heeft altijd graag gekookt. Hij wordt er gelukkig van! Vroeger, toen hij nog in loondienst was, ging hij van de file recht naar zijn plaats aan het fornuis om al kokend tot rust te komen. Enkele jaren terug bekroop hem het gevoel dat hij het in tv-wereld had gezien. Hij besloot om van zijn hobby zijn beroep te maken.

In de Schaffensestraat in Diest vond hij een gebouw dat geschikt was om als bistro te worden ingericht, maar omdat het op de monumentenlijst stond, duurden de verbouwingen langer dan voorzien. De deur opende vorig jaar op 9 oktober. Het volk stroomde toe en ging tevreden buiten. De sobere, eerlijke aanpak slaat aan.

Wannes Raps is echter minder nonchalant dan de bistro op het eerste gezicht lijkt. Als je goed kijkt en proeft, merk je dat over alles is nagedacht. Lampen en stoelen hebben allemaal een of meerdere levens achter de rug en hoewel ze stuk voor stuk verschillend zijn, vormt alles samen een geslaagd geheel.

Het repertoire op de spijskaart is beperkt. Wat er in de borden komt, is dagelijks uit verse producten in huis gemaakt. Voor 34 euro kiest men één voor-, één hoofd- en één nagerecht van de kaart.

Onze keuze
Op tafel kwam een wilde wintersalade met een berg rauwkost, veertien maanden gerijpte Hobelkäse, die zoals in Zwitserland met korst wordt geconsumeerd, veenbessen, Guanciale-spek, hazelnoten, peer en vinaigrette (13 euro). Aan de overkant kwam smakelijke pastei van spek van varkenskeel, kippenlever en kalfsschouder, opgediend met salade (11 euro).

Helemaal geslaagd was de boeuf bourguignon van lang gesudderd schouderstuk met spek, stukjes knolselderie (in zijn geheel in de schil in de oven gebakken), en pijpvormige pasta (20 euro). Ook de steak tartaar, gemaakt van kalfs- en runderlendenstuk, aangemaakt met de traditionele condimenten en opgediend met in ossenvet gebakken frieten, was helemaal in orde (18 euro).

Bij het eten dronken wij een Driopi Agiorgitiko Nemea 2009, als aantrekkelijke Griekse wijn (29 euro). Afsluiten deden wij met een eenvoudige vanillecrème met chocoladeparels en tarte tatin met gekonfijte appels. (PvD)