Getest: sherry

Wijnkenner Herwig Van Hove schuimde opnieuw de wijnafdeling van Delhaize, Carrefour en Colruyt af, op zoek naar sherry. Hij testte zes flessen.

Fino Sherry, Gonzalez Byass, Jerez de la Frontera Bleekgele kleur. De neus mist wat frisheid en is een tikje onzuiver. De smaak is dun en zonder lengte. Geen gastronomische toepassingen.
Delhaize: 3,55 euro.
Tio Pepe, Fino Muy Seco, Gonzalez Byass Warme nuance in de strogele kleur. Torenhoge, exuberante neus, de meest expressieve van de zes. De smaak is rond, uitgesproken en beendroog. Goede wijn.
Colruyt: 8,50 euro.
Barbadillo Manzanilla, Sanlúcar de Barrameda Bleekgele kleur en een indringende, zilte neus. De smaak vouwt mooi open. Goede wijn.
Carrefour: 4,99 euro.
Garvey, Fino extra dry Strogele kleur met een warme nuance. Zachtaardige, ronde en brede neus. De smaak is zacht en met goed hout doorweven. Goede, typische wijn.
Colruyt: 4,99 euro.
Solana Fino
Bleekgele kleur. Scherpe, droge, wat chemische neus. De smaak is dun en zuur, van begin tot einde. Geen gastronomische mogelijkheden.
Carrefour: 2,98 euro.
Osborne Manzanilla Bleekgele kleur. Edele neus en goed ziltig. De smaak is aangenaam evenwichtig met een goed gevuld middengebied. Goede wijn.
Delhaize: 5,99 euro.

Bij de doorsneeconsument beginnen Franse wijnen imagoschade te lijden door de superdure grands crus classés. De hoge prijzen stralen af op de gewone wijnen, die overigens nog nooit zo goed en zo goedkoop zijn geweest als nu.

Te dure wijn wordt onwezenlijk: het is alsof men een Van Gogh zou gebruiken om een vochtplek op een keldermuur af te dekken. In oktober vorig jaar werd een kist van twaalf flessen Lafite Rothschild 1982 in Hongkong afgehamerd op 132.700 dollar, terwijl de ‘normale’ prijs toch maar 33.000 dollar is!

Veel bordeauxamateurs grijpen dan maar naar imitaties uit nieuwewereldlanden zoals Zuid-Afrika, Argentinië, Uruguay. Maar het loont ongetwijfeld meer de moeite om eens te kijken naar Andalusië met zijn sherry’s, de meest onderschatte appellation ter wereld.

Fino sherry is onder flor (kaamgisting) gerijpte en tot het aldehydestadium geoxideerde, versterkte witte wijn van palominodruiven. Manzanilla is een wat speciale fino uit Sanlucar , een kuststadje waar de flor door vochtaanvoer van over de Atlantische Oceaan wat beter ontwikkelt.

Hoe wordt sherry geproduceerd?
Het maken van sherry is een langdurig (minstens vijf jaar) en kostbaar proces, dat grote vakkundigheid vereist. Alles begint bij het maken van gewone, droge, witte wijn. Na een jaar lagering op vaten van 600 liter wordt na proeven beslist of de wijn fijn genoeg is om de flor te ontwikkelen. Dan wordt het alcoholgehalte opgevoerd tot 15%, men vult de 600-litervaten met 500 liter en laat de kaamgist zijn werk doen: er komt dan een fijne, witte, bloemvormige schimmellaag op de wijn, die alcohol gedeeltelijk omzet (oxideert) tot aldehyde met de typische notensmaak als gevolg. Deze schimmel verteert ook de vluchtige zuurheid waardoor de smaak zachter wordt en hij beschermt tegen directe oxidatie door zuurstof uit de lucht.

Dan volgt een verouderingsproces van minstens drie jaar in een cascadesysteem (solera) van opeengestapelde vaten, waarvan de onderste worden afgetapt om te bottelen. Alle bovenliggende vaten worden bijgevuld uit de rij erboven en de hoogste rij krijgt een toevoeging van verse wijn. De doorlooptijd is afhankelijk van het aantal rijen en van de aftap maar wordt voor de betere fino’s wel tot zeven jaar verlengd.

Nog iets: doordat het florsysteem een absolute vijand is van sulfiet wordt in de sherryproductie geen sulfiet gebruikt en zijn de wijnen heel vriendelijk voor maag en katerhoofd. Door het florkarakter en de ermee gepaard gaande superdroge notensmaak zijn deze wijnen geschikt als aperitief bij tapas, sushi, schelpdieren, kaviaar en zelfs bij exotische hapjes.

Herwig Van Hove

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content