Vandaag proeven we de zoete muscatwijn. Deze zes flessen, verkrijgbaar in Colruyt, Carrefour en Delhaize, zijn geschikt voor bij fruit en fruittaart.
Muscat de Beaumes de Venise, Vignerons de Balma Venetia
Erg bleke kleur maar wel een brede muscatneus met nuance. Mooi ingebouwde fruitsmaak met voldoende frisheid en nuance. Goede wijn.
Carrefour: 9,69 euro.
Rivesaltes Ambré, Chez Jau
Amberkleur als van oude rosé en een gekookte oxidatieve neus met een toets van gedroogde pruimen. Ook de smaak wordt gedomineerd door de toets van gedroogde pruimen. Zou kunnen passen bij ijsjes.
Colruyt: 8,50 euro (500 ml).
Sauternes 2012, Cave d’Augustin Florent
Gele nuance in de kleur en een neus van honing en rozijnen. De smaak is ook van ingedroogde druiven. Geen spoor van edelschimmel.
Carrefour: 6,09 euro (37,59 cl).
Muscat de Rivesaltes 2012, Côtes d’Agly
Bleke kleur en een neus veeleer van honing dan van muscat. Banaal zoet in de mond, overkoepeld met niet ingebouwd zuur.
Delhaize: 7,19 euro.
Sauternes 2011, Petit Guiraud
Diepgele kleur en een fijne, maar vooral frisse neus. De smaak is goed gevuld met een structuurpunt op het einde. Goede, evenwichtig zoete wijn.
Colruyt: 10,75 euro.
Muscat de Beaumes de Venise, Ravoire et Fils
Er is haast geen kleur en in de neus een karakteristieke geur van muscat, maar simpel en zonder diepte. De smaak is eenvoudig zoet.
Delhaize: 11,90 euro.
Meer over muscatwijn
Druiven zijn zoete vruchten, die geweerd worden uit de meeste caloriearme diëten. Druivensap dat vergist tot een wijn van dertien graden bevat ongeveer honderdtwintig gram suiker per liter. Elke zeventien gram suiker per liter in het sap geeft één graad alcohol in de wijn. Die hoeveelheid suiker is wat de smaak betreft enorm, want een gemiddelde proever wordt suiker al gewaar vanaf vijf tot tien gram per liter. De gevoeligheid en positieve appreciatie van zoetheid is genetisch bepaald. Daarom ook is suiker enigszins verslavend.
Grosso modo zijn er twee procedures om het zoete van de druiven in het glas te brengen. Eerst en vooral door de vruchten zelf te concentreren via de edelschimmel (Sauternes) of door indrogen van de druiventrossen (Amarone). Er is dan zoveel zoetigheid dat de gist niet alles kan verwerken. Een tweede manier bestaat erin de gisting onderweg te stoppen door alcohol toe te voegen: de zogeheten mutagetechniek, die onder meer wordt toegepast bij port. Er blijft dan onvergiste restsuiker over.
Muscatwijn, om het daar maar eens over te hebben, kwam in de belangstelling in zijn droge versie als aspergewijn, vooral dan de wijnen uit de Languedoc, zoals Rivesaltes en Frontignan, en uit de Elzas. De zoete versie, een mutagewijn, is ook aan een revival toe sinds 1980. Van dan af werden de wijnen lichter en delicater gemaakt door een betere fruitgenererende technologie: schilcontact en mutage sur marc (het toevoegen van alcohol terwijl de schillenkoek nog aanwezig is).
Zoete muscattypes, zoals de Beaumes de Venise van vandaag, zijn traditioneel erg succcesvol in Noord-Europa – méér zelfs dan de zoete Duitse wijnen of de sauternes. Hun maximale restsuikergehalte van honderdentien gram per liter (Frontignan: 120 gram) is nog redelijk. De wijn wordt exclusief gemaakt van muscat blanc à petits grains en niet van de veel minder fijne muscat d’Alexandre. Door de mutage wordt de wijn op een sterkte gebracht van vijftien graden alcohol.
