Appeltjes voor de dorst: dit bedrijf droomt van een eigen Belgische Cider

© ISTOCK

Een goede cider zou op geen enkele drankkaart mogen ontbreken. Toch blijft het drankje vooralsnog ondergewaardeerd in onze contreien. Wij gingen proeven bij de heren van Epikuro, die natuurlijke ciders importeren uit Frankrijk en Engeland en er stiekem van dromen een eigen Belgische cider te brouwen.

En waarom ook niet: geen enkele fruitsoort groeit hier overvloediger dan de appel, toch? Bij Epikuro pleiten ze ervoor om cider een kans te geven, en je te wagen aan een complex glas cider van een kleinschalige producent, dat eindeloos veel meer diepgang heeft dan het commercieel, gesuikerd appelsap met koolzuur dat je niet mag verwarren met het echte spul.

“Mensen zien cider als een typische zomerdrank, maar een complexe cider past ook perfect bij een stuk fazant of witte kazen. En een aantal producenten maken ook een kruidigere variant voor de wintermaanden. In Frankrijk drinken ze cider traditioneel ook bij zeevruchten of bij een hartige Bretoense pannenkoek. Ik vind dat een cider altijd kan. De juiste cider past zelfs perfect bij spicy Thaise gerechten. Een extra voordeel is dat het laag is in alcohol, tussen de 2 en 7 °. Daardoor is het ideaal als aperitief, zodat je niet meteen al op je kop staat na je eerste glas.”

Laurens De Meyer:
Laurens De Meyer:”Onze biercultuur heeft de cider altijd wat weggedrukt. In Frankrijk is de traditie wel springlevend gebleven.”© Kris Vlegels

“Opmerkelijk genoeg ben ik helemaal naar Amerika moeten reizen om cider te leren drinken. In elk café aan de westkust stond wel een huisgebrouwen cider op de kaart. Ik proefde er iets totaal anders dan de zoete limonadeachtige drankjes die ik daarvoor met cider associeerde”, vertelt ingenieur Laurens De Meyer, medeorganisator van Dagen Zonder Vlees en auteur van het boek Wat (w)eten we?. Na zijn reis maakte hij zijn vriend Michiel Vermassen warm om bijzondere ciders te gaan zoeken bij kleinschalige producenten en die te importeren naar België.

Oude appelrassen

“We zoeken altijd een fles met een verhaal. We bezoeken al onze producenten zodat we met eigen ogen kunnen zien hoe ze werken. Zo is er een economist in Parijs die een oud familierecept opnieuw tot leven wou wekken. Hij erfde grond, zette er appelbomen op en begon cider te brouwen. Hij is geen alternatief type, maar zijn volledige boomgaard is gestoeld op de principes van de agrocultuur, omdat hij na lang researchen vond dat deze zeer duurzame manier van landbouw de efficiëntste was. Van zulke verhalen snoepen wij natuurlijk.” (lacht)

Hoewel het bij ons nog niet opvalt, is cider aan een opmars bezig in Europa. “In Nederland is de consumptie al spectaculair gestegen, de laatste jaren begonnen er veel kleine cidermakers. Cider is echt een typerende drank voor alle Noord-Atlantische streken: iedere boer maakte wel een lading cider aan het einde van de zomer. Door onze sterke biercultuur is cider altijd een beetje onderdrukt. In Frankrijk is de traditie wel bewaard gebleven. Er zijn nog veel cidreries en er komen er ook nieuwe bij. Mijn favoriete ciderbrouwer in Frankrijk is Johanna Cecillon. Zij komt uit een wijnmakers- familie en gebruikt haar kennis over wijnbouw om een uitzonderlijke cider te maken. De appels komen van boomgaarden met oude appelrassen, die vaak erg complex van smaak zijn en minder zoet dan de eetappels die wij kennen. Het sap laat Johanna natuurlijk vergisten: wilde gisten uit de lucht landen op het sap en zetten de suikers om.”

Appelen of peren

Cider wordt gemaakt van een mengeling van verschillende appelrassen. Elk ras brengt zijn eigen specifieke smaak in de mix. “Vaak zijn dat kleine appeltjes die je gezicht volledig doen vertrekken als je er een hap van neemt: ze zijn extreem bitter of zuur. Maar als ze met kennis van zaken worden samengebracht, krijg je een sap met verschillende smaaklagen dat een veel interessantere basis vormt dan gewoon zoet appelsap.”

“We importen ook een perry, dat is een Engelse cider op basis van peren. De maker, Tom Oliver, is in heel Engeland verwoed op zoek gegaan naar oude perenbomen. Hij wou de traditionele perenrassen die voor perencider gebruikt werden terugvinden. Met de oogst van de paar bomen die hij heeft gevonden is hij beginnen te brouwen en intussen is hij deze rassen aan het telen om ze in stand te houden. Hij is een voorbeeld van de nieuwe generatie cidermakers die met veel respect voor de traditie werken, maar ook houden van experiment. Zo vind je in zijn ciders vaak hop, dat levert een interessante bittere afdronk.”

Meer info op epikuro.be

Laurens De Meyer:
Laurens De Meyer: “In Amerika leerde ik cider te drinken.”© Kris Vlegels

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content